De vereniging
St. Jozef Doelen is opgericht in 19 maart 1933 in de wijk braakhuizen zuid. Er waren voor die tijd verschillende handboog verenigingen in Geldrop en Zesgehuchten zoals: La Bonne Esperance, Claudius Civilis, Oefening en Uitspanning, De Doelen, Koningin Wilhelmina, Prins Hendrik, Prinses Juliana, Willem Tell, Prins Bernharddoelen, Het Molentje. Al deze handboogverenigingen zijn opgeheven of opgenomen in gildes door leden tekort.
La Bonne Esperance was de oudste handboogvereniging die in 1968 het honderd jarig bestaan vierde maar kort daarna opgeheven werd door leden tekort. De schutters die over bleven van deze handboogverenigingen die toch wilde blijven schieten melden zich in die tijd bij St. Jozef Doelen aan en zo is St Jozef Doelen van alle handboogverenigingen als enige handboogvereniging overgebleven. Er was in 1862 een drukker genaamd Theodoor Sweegers die buiten drukwerk ook bogen en pijlen maakte voor de handboogverenigingen in Geldrop.
Handboogvereniging St. Jozef Doelen (die in 1933 St.Jozephdoelen heette) had zijn doel achter cafe van Litsenburg (later overgenomen door van Gerwen) aan de Sluisstraat waar nu de Peijnenburgweg ligt. Den doel beschikte over 4 schietbanen van 25m waarbij op en neer geschoten werd. Dat wil dus zeggen dat er 4 doelpakken (van geperst stro van 80 bij 80 cm) aan de ene kant van de doel waren en 4 doelpakken aan de andere kant van den doel. Iedere schutter schoot dus op 25 meter zijn pijl naar de andere kant van den doel op een doelpak en nadat iedereen geschoten had liepen de schutters met de boog in de hand naar de andere kant van den doel en schoten weer terug.
Je snapt natuurlijk wel dat het een behoorlijk onveilige manier van schieten was maar er gebeurde maar weinig ongelukken. (een keer waarbij iemand in zijn schouder geschoten werd en een keer waarbij iemand een schampschot in zijn buik opliep). Tijdens wedstrijden (ook op de zaterdagen) kwam de kastelein kwam regelmatig de bestelling opnemen en ook toen werd er volop bier gedronken tijdens het schieten. Het buitenschieten werd beoefend vanaf 1e Paasdag tot eind September. Tijdens de winter werd er niet geschoten.
In de jaren zeventig kreeg St Jozef Doelen de mogelijkheid om op de donderdag avonden en op de zaterdag middagen in de winter op de zolder van de jongensschool aan de Delenstraat te schieten. Dit was een hele vooruitgang maar er waren ook een paar nadelen. Er was op die zolder maar een verwarmingsradiator die de hele zolder moest verwarmen. We beschikten over 2 schietbanen en tijdens het schieten moest iedereen stil staan omdat de vloer van de zolder erg onstabiel was. Als er dan iemand toch liep om welke reden ook dan bewoog de vloer en zag je tijdens het schieten dat je vizier op en neer ging als je aan het mikken was. Op de zaterdag zorgden de schutters zelf voor de drankjes.
In 1983 kwam de gemeente met de plannen om de Peijnenburgweg aan te leggen op de plaats waar den doel stond. St. Jozef Doelen kreeg van de gemeente de belofte dat er een nieuwe doel zou komen. De gemeente kwam zijn belofte na en de ruwbouw werd door de gemeente neergezet op de plaats waar St. Jozef Doelen nu den doel heeft. (was vroeger de plaats waar het clubhuis van de korfbal stond). De afwerking werd door de leden van de St. Jozef Doelen gedaan naar eigen behoeften en indeling. Er is in 1983 flink gebouwd en tijdens de bouw periode werd er op de zaterdag en donderdag avond geschoten bij Prins Bernhard in Mierlo.
In 1983 was de opening van de nieuwe doel. Wat was dat een luxe. We schoten weliswaar van binnen naar buiten maar we hadden een eigen doel. Het van binnen naar buiten schieten gebeurde door een raampje dat open gezet werd. Na iedere serie gingen de raampjes dicht om de warmte binnen te houden. Het gebeurde wel eens dat de schutter vergat het raampje open te zetten zodat er een mooi rond gaatje in het glas van het raampje kwam te zitten na het schot. Bij harde wind die meestal dwars op de baan stond zag je de pijl een zwieper maken op het moment dat de pijl de beschutte ruimte van den doel verliet. Na drie jaar werd er besloten om den doel overdekt te maken zoals het er nu uit ziet. Dat was een hele vooruitgang. Ook het ledenaantal steeg.
Zo hadden schutters ook eigen uitspraken zoals: “Hobbelen Kees trekken maar, hoog staat ie erin gaat ie” en dan werd het schot gelost. Als je een 1 schoot dan werd dat een “gietenpaal” genoemd en een 9 werd een “zona” genoemd en een 10 werd “joo” genoemd. We hebben nog van die uitspraken want als je een 6 schiet dan noemen we dat dikwijls een “belse negen”.
De club wedstrijden die we toen hadden waren goed bezocht. Zo was er op 1e paasdag de openingswedstrijd van het seizoen waar na de wedstrijd van een uitgebreide Brabantse koffietafel met veel eieren genoten werd. Kermis schieten duurde meestal een hele week waar het de bedoeling was om individueel de hoogste serie van 5 pijlen te schieten en met een tweetal de hoogste serie van 10 pijlen te schieten. Er waren individuele schutters bij die 2 series van 50 punten schoten om toch te kunnen winnen omdat er andere schutters waren die ook een serie van 50 punten geschoten hadden.
Het koningsschieten was net als nu de belangrijkste wedstrijd van de vereniging. Ook hier was de opkomst net als nu zeer hoog en was het altijd een spannende wedstrijd wie zich koning mocht noemen. Na de wedstrijd was er net als nu een gezellige feestavond.
De competitie werd toen alleen gehouden voor de 25m 1pijl voor zestallen en individuelen. Voor de afstanden 50, 70 en 90 meter was geen animo onder meer doordat er niet buiten geschoten kon worden omdat er geen veld ter beschikking was om te schieten. Er is nog geprobeerd om op het hoofdveld van voetbalvereniging Geldrop te schieten maar dat bleek te gevaarlijk te zijn omdat er personen van de voetbalvereniging achter de doelpakken door konden lopen. De 18m 3 pijlen discipline bestond toen nog niet in competitie verband. De rest van het seizoen werd er vooral toernooien geschoten bij de handboogverenigingen in de omgeving waar behoorlijke prestaties geleverd werden en verschillende toernooien gewonnen werden.
Tegenwoordig heeft St. Jozef Doelen een vereniging die meedoet aan de competitie 18m 3pijl en de 25m 1pijl met viertallen waar we behoorlijk goed in zijn gezien de overwinningen die we behalen. Binnen de gemeente Geldrop-Mierlo zijn er 3 handboogverenigingen. In Mierlo zijn er 2 handboogverenigingen nl Prins Bernhard bij de sportcomplex de Brug en de Vriendschap aan de Eikendreef
St. Jozef Doelen heeft nu een leden aantal van ongeveer 80 schutters waarvan de jeugd met ongeveer 25 leden deel van uit maken. Er zijn ongeveer 35 schutters die aan de competitie mee doen. Ook heeft St. Jozef Doelen de beschikking over het veld tegenover Den Doel waar veilig op de afstanden 18, 25, 50, 70 meter geschoten kan worden. De leden van de St. Jozef Doelen schieten de verschillende disciplines met verschillende soorten bogen zoals recuve, bare bow, hout, en compond. St. Jozef Doelen is een gezonde vereniging met een eigen accommodatie waar gezelligheid en prestatie hand in hand gaan.